در امتداد این سالها، دولت برای تحریک بخشهای مختلف کشور، برنامههای متعددی ارائه
دا??ه است. این برنامهها شامل توسعه اق
تصادی، بهبود خدمات بهداشت عمومی، ارتقای سطح و تقویت پایههای اجتماعی است. با این حال، نقدی پھٹنا بر این که برخی از این برنامهها ممکن است نیازها را بهخوبی پوشش ندهند، وجود
دا??د.
یک نمونه مهم از این نقد، توسعه اق
تصادی است. دولت برای کاهش بیکاریتاب، ایجاد فرصتیهای شغلی و تقویت بازاریابی
دا??لی، طرحهایی ارائه
دا??ه است. اما سوال این است که آیا این برنامهها به اندازه کافی گسترده و باهوشیارانه اجرا میشوند؟
در بخش، مثلاً، دولت بر روی توسعه کشاورزی با رویکرد و افزایش صادرات محصولات агریایی تمرکز
دا??د. این برنامهها برای کاهش وابستگی به بازارهای بینالمللی و ارتقای سطح زندگی روستاییها مفید هستند. اما برخی از فعالان agricultural در کشور که این برنامهها نیازهای خاصی را نادیده گرفتهاند، مانند مشکلات آبگیری و تحدید منابع آبی.
در حوزه آموزش و پرورش، دولت بر آن تمرکز
دا??د تا آموزش عالی و
متوسطه بهبود یابد. برای مثال، برنامههای پیشین برای افزایش دسترسی به یادگیری درونی و ارتقای کیفیت معلمان طراحی شدهاند. این برنامهها از نظر ما، تلاش قابل توجهی در directions است که اما هنوز برای رفع مشکلات اصلی در سیستم، مانند نابرابری آموزشی، کافی نیست.
این مسائل نشان میدهد که برنامهای پ
یشبران دولت، هر چطور که باشند، نیاز به بازنویسی و بررسی دوباره
دا??ند تا بتوانند به طور گستردهای واترتیبازی به کش?
?ره??ی مختلف کمک کند.
